Fallo do “II Concurso Fotográfico do IEM, Patrimonio e auga”

ARQUITECTURA, ENXEÑERÍA, ETNOGRAFÍA E TRADICIÓNS NOS CURSOS FLUVIAIS DO VAL DE MIÑOR
Este segundo certame pretende dar a coñecer o salientable patrimonio etnográfico relacionado cos cursos fluviais do Val de Miñor, e promover a súa protección e posta en valor.
Zamáns, Matalagartos, Das Rasas, Touteiras, Miñor, Do Foxo, Cima de Vila, Traveso, Vilariño, Vilar, Briña, Mougás, Folón, Da Cal, Tamuxe… e tantos outros que mollan e proporcionan sustento, acubillo e vida a infinidade de especies animais e vexetais nas serras do Galiñeiro, A Groba e A Valga.
O territorio é froito do seu clima e da súa xeoloxía, e coma consecuencia, dos seus ríos. Todo isto conxugado con factores antrópicos, coma a densidade e asentamentos poboacionais e a singularidade da distribución das terras. Os emprazamentos poboacionais formáronse, á par das prácticas agrícolas e gandeiras, na procura da auga. A partires de ese momento a perspectiva do territorio e os ecosistemas mudaron de xeito significativo. Comezaron a proliferar, no Val de Miñor, os enxeños e a arquitectura fluvilal, co obxectivo de dominar as augas indómitas (nomeadamente as construcións ligadas a produción do alimento esencial) e favorecer as comunicacións entre as distintas poboacións debido ós accidentes xeográficos nun relevo tan esgrevio (pontes, pontellas, poldras…). Poderíamos falar da CULTURA DA AUGA
.