|
Os ríos e regatos, que serviron como eixe artellador da paisaxe do noso país, que grazas as beneficiosas e fértiles terras da súas ribeiras favoreceron o crecemento da poboación que aproveitou esta riqueza para experimentar diferentes tipos de cultivos, foron determinantes para que outras culturas se asentaran e se mesturaran coa poboación local. Diferentes pobos achegáronse a estas terras na procura de pastos, caza, auga, bosques con leña e un clima medianamente benigno. Os romanos , suevos e musulmáns (uns máis que outros) deixaron unha pegada nos costumes, na historia e na morfoloxía do territorio. Tamén os monxes deixaron unha forte pegada, coa fundación de igrexas e mosteiros que converteron a estas comarcas nun polo de atracción espiritual, turística e comercial para moreas de persoas ó longo dos séculos.
Moverémonos case sempre por riba dos 700 m, incluso cerca dos 2000 m, nos cumes de Manzaneda. Os núcleos de poboación máis importantes sitúanse por baixo dos grandes cumes e por riba dos ríos e vales, nas bocarribeiras. Sempre cara ao sur, cara aos grandes ríos, o Sil por suposto, pero tamén cara ao Navea e ao Bibei. Toparémonos con aldeas que aínda conservan esa arquitectura popular característica e tan ben aquelada para os rigores dun clima duro en moitos meses do ano: lousa, laxe, madeira de castiñeiro e carballo nas portas, ventás, escaleiras e sobrados... Vivendas acaroadas unhas coas outras, coma círculos concéntricos procurando calor e sentimento de achego e boa veciñanza.
ITINERARIO
Venres 12 (Ribeira Sacra)
Saída 8.00 Gondomar (pavillón de deportes)
Mosteiro de Santo Estevo de Ribas de Sil
Sen dúbida é un dous máis importantes mosteiros Bieitos da Ribeira sacra. Segundo a tradición, San Martín Dumiense fundouno cando chegou a Galicia no s.VI, antes de que os suevos mudasen a capital á Braga. A Igrexa é románica de finais do século XII e comezos do s. XIII, con restauracións posteriores.
Mosteiro de Santa Cristina de Ribas de Sil
Como noutros centros monásticos fundados ao abeiro das encaixadas ribeiras do curso final do río Sil, foi considerado inicialmente como un centro eremítico, transformándose posteriormente nun cenobio.
Aínda que non se conserva ningún vestixio arquitectónico ou epigráfico do edificio orixinal, a non ser algunha pedra reutilizada, quedan testemuños certos da presenza do mosteiro en época prerrománica, datando as primeiras referencias documentais de finais do século IX.
A igrexa do mosteiro, constitúe un magnífico expoñente do esplendor arquitectónico do románico galego e da importancia do labor escultórico dos mestres medievais que traballaron na súa fábrica.
Xantar en Montederramo
Paseo xeolóxico polo Canón do río Mao e enterramentos antropomorfos de Barxacova (San Vítor)
É un lugar de singular beleza. O río Mao xurde da unión de dúas ramas (Altos do Rodicio e Serra de San Mamede). Paradoxalmente, nos seus nacentes desenvólvese dun xeito paseniño polas penichairas. Unha vez superadas a súa orografía, transfórmase e ten unhas pendentes superiores ó 7 por cento, onde serpentea polos canóns que vai formando ó seu paso.
A necrópole de Barxacova está situada a escasa distancia da embocadura do río Mao no río Sil, no que se supón se construíu a capela de San Vítor, aos seus pés. Con ocupación datada entre os séculos IX e XI, trátase dunha das maiores necrópoles rupestres de toda Galicia.
O paseo iníciase por un canal de principios do s. XX e levaranos por un percorrido onde apreciaremos, entre outros, a xestación e o desenvolvemento dun macizo granítico, a formación do relevo, cos materiais que alí están depositados, e a influenza nas comunidades que alí se asentaron. No treito último do paseo apreciaremos, dende a distancia, o deslizamento dunha ladeira e un meandro encaixado na rocha.
Mosteiro de San Paio de Abeleda
A súa datación é do redor do s. X, posiblemente de fundación familiar, sen integrarse, os seus moradores, en ningunha orde monástica importante, como as dos mosteiros veciños . Mestura estilo gótico co románico.
Castelo de Castro Caldelas
Ten una cubicación clásica de castelo rochedo, inexpugnable polo seu lado norte, onde domina cunhasvistas impresionantes o Val do Sil. Algúns autores defenden a data da construción do castelo no século XII. Sobre as portas, aparecen as armas da Casa de Lemos. A revolución Irmandiña derrubounoparcialmente, reconstruíndose no s. XVI.
Mirador da Ponte Navea
De orixe romana con arco medieval. É a vía que comunicaba Braga con Astorga e coincide coa división eclesiástica Astorga/Ourense. Xunto ó mesmo sitúase a Capela Templaria da Encarnación.
|
