NECESITAMOS A TÚA AXUDA

Os garranos, burras do monte, bestas ou cabalos salvaxes galegos necesitan da túa axuda para salvarse e, polo que se queres colaborar, podes aportar a cantidade que consideres nesta conta do Instituto de Estudos Miñoráns, que está a colaborar coa coordinadora de asociacións, nas que están, entre outras: Asociación Cabalar Monte Acibal de Amil, A Rapa das Bestas de Sabucedo, Asociación de Propietarios de Cabalos do Monte da Groba, Asociación Lobo, Instituto de Estudos Miñoráns e SOS Groba, entre outras.

Nuns dia temos que presentar en Estrasburgo un recurso para que se recoñeza a singularidade destes animais e se faga un regulamento específico que os protexa e regule, no que se contemplen tódolos valores naturais e culturais, e se ordene a súa presenza nos seus hábitats tradicionais, así como as festas das rapas e os curros.

Moverémonos case sempre por riba dos 700 m, incluso cerca dos 2000 m, nos cumes de Manzaneda. Os núcleos de poboación máis importantes sitúanse por baixo dos grandes cumes e por riba dos ríos e vales, nas bocarribeiras. Sempre cara ao sur, cara aos grandes ríos, o Sil por suposto, pero tamén cara ao Navea e ao Bibei. Toparémonos con aldeas que aínda conservan esa arquitectura popular característica e tan ben aquelada para os rigores dun clima duro en moitos meses do ano: lousa, laxe, madeira de castiñeiro e carballo nas portas, ventás, escaleiras e sobrados... Vivendas acaroadas unhas coas outras, coma círculos concéntricos procurando calor e sentimento de achego e boa veciñanza.

ITINERARIO

Venres 12 (Ribeira Sacra)

Saída 8.00 Gondomar (pavillón de deportes)

Mosteiro de Santo Estevo de Ribas de Sil

Sen dúbida é un dous máis importantes mosteiros Bieitos da Ribeira sacra. Segundo a tradición, San Martín Dumiense fundouno cando chegou a Galicia no s.VI, antes de que os suevos mudasen a capital á Braga. A Igrexa é románica de finais do século XII e comezos do s. XIII, con restauracións posteriores.

Mosteiro de Santa Cristina de Ribas de Sil

Como noutros centros monásticos fundados ao abeiro das encaixadas ribeiras do curso final do río Sil, foi considerado inicialmente como un centro eremítico, transformándose posteriormente nun cenobio.

Aínda que non se conserva ningún vestixio arquitectónico ou epigráfico do edificio orixinal, a non ser algunha pedra reutilizada, quedan testemuños certos da presenza do mosteiro en época prerrománica, datando as primeiras referencias documentais de finais do século IX.

A igrexa do mosteiro, constitúe un magnífico expoñente do esplendor arquitectónico do románico galego e da importancia do labor escultórico dos mestres medievais que traballaron na súa fábrica.

Xantar en Montederramo

Paseo xeolóxico polo Canón do río Mao e enterramentos antropomorfos de Barxacova (San Vítor)

É un lugar de singular beleza. O río Mao xurde da unión de dúas ramas (Altos do Rodicio e Serra de San Mamede). Paradoxalmente, nos seus nacentes desenvólvese dun xeito paseniño polas penichairas. Unha vez superadas a súa orografía, transfórmase e ten unhas pendentes superiores ó 7 por cento, onde serpentea polos canóns que vai formando ó seu paso.

A necrópole de Barxacova está situada a escasa distancia da embocadura do río Mao no río Sil, no que se supón se construíu a capela de San Vítor, aos seus pés. Con ocupación datada entre os séculos IX e XI, trátase dunha das maiores necrópoles rupestres de toda Galicia.

Mosteiro de San Paio de Abeleda

A súa datación é do redor do s. X, posiblemente de fundación familiar, sen integrarse, os seus moradores, en ningunha orde monástica importante, como as dos mosteiros veciños . Mestura estilo gótico co románico.

Castelo de Castro Caldelas

Ten una cubicación clásica de castelo rochedo, inexpugnable polo seu lado norte, onde domina cunhasvistas impresionantes o Val do Sil. Algúns autores defenden a data da construción do castelo no século XII. Sobre as portas, aparecen as armas da Casa de Lemos. A revolución Irmandiña derrubounoparcialmente, reconstruíndose no s. XVI.

Mirador da Ponte Navea

De orixe romana con arco medieval. É a vía que comunicaba Braga con Astorga e coincide coa división eclesiástica Astorga/Ourense. Xunto ó mesmo sitúase a Capela Templaria da Encarnación.

HABERÁ DOUS INTÉRPRETES EN LINGUA DE SIGNOS PARA XORDOS.

O punto de encontro será no Pazo-Torre dos Correa. Goián:

https://www.google.com/maps/d/u/0/viewer?mid=1vF-TpyWSLjdaaPzHo8R-rCtn6cDIYqsn&ll=41.94536319999999%2C-8.753013600000031&z=17

AS XEIRAS DO IEM. VERÁN 2018

ARQUITECTURA MILITAR HISTÓRICA. FORTALEZAS DE GOIÁN

Guía

ANTONIO SOLIÑO TRONCOSO

O lugar foi considerado estratéxico dende o medievo e consecuentemente controlado por diversos señoríos e as distintas monarquías. En Goián levantouse a Torre dos Correa no século XIV, con xurisdición sobre a desaparecida Vila da Barca, inmediata a ela e ao río ata que se trasladou despois da guerra do XVII para o lugar que agora ocupa a parroquial na parte alta. O nome víñalle da embarcación utilizada para cruzar o río. Tamén en 1321 D. Denis, o rei poeta, concede foro a Vila Nova de Cerveira e fortifícaa. Tempo máis tarde, no XVII, durante a Guerra de Restauración, o exército portugués constrúe un complexo sistema militar, que recolle as innovacións incorporadas no trazado e fundación de fortalezas para contrarrestar os avances da balística, con base en Vila Nova e cabeza en Goián, unidas por unha ponte de barcas, ata que asinada a Paz de Lisboa, en 1668, a coroa española ordena levantar unha fortaleza pétrea de catro baluartes, a actual de San Lourenzo, como contrapunto ás edificacións militares do lado portugués presididas polo antigo castelo gótico.

Ao longo da xeira teremos ocasión de ver e comentar o Pazo-Torre dos Correa, o Castelo da Nosa Señora da Concepción, a Fortaleza de San Lourenzo, o Castelo medieval de Vila Nova de Cerveira, o antigo embarcadoiro da Vila da Barca no Miño e o inicio do Camiño da Nosa Señora do Norte en territorio galego. Tamén falaremos da Atalaia do Espírito Santo, do Forte de Lobelhe, do Facho, do Forte das Chagas e do Castelo de Medos intentando contextualizalos no seu tempo. Farémolo durante as tres horas que nos levará percorrer os 3,4 Km. dunha xeira circular de baixa dificultade. O punto de encontro é o Pazo-Torre dos Correa. Todo o traxecto será acompañado de intérprete de lingua de signos.