Este ano de pandemia, alá polo mes de marzo, aconsellounos non convocar o Premio Victoriano Taibo; pero grazas a xenerosa colaboración dos catorce poetas premiados ao longo destes anos puidemos celebrar este Novembro con Taibo, que estará difundindo, desde as páxinas …
Xosé Manuel Millán Otero (Beluso (Bueu), 1964 – Vigo, 2020) O colectivo PUGA do Instituto de Estudos Miñoráns celebrou o pasado mes Novembro con Taibo, difundindo nas nosas redes unha serie de vídeos de poemas premiados nas doce convocatorias do Premio VictorianoTaibo. No …
Fran Davila (Vigo, 1974) «Eu non quero plutóns na órbita da miña ausencia». Titulado enxeñeiro de minas e sobre todo pai principiante, Fran Davila logra demostrar a súa capacidade literaria máis sensible coa firmeza e a forza dos sentimentos, en …
Laura Ramos Cuba (Burela, 1993) «Con toda a dozura fasme». «Podes pór que me criei na taberna dos meus avôs. Ou que de nena, quando tinha pesadelos, sonhava que era um debuxo animado. Ou que quando o corpo mo permite …
Rafa Vilar (Cee, 1968) «Hai veces en que o único territorio que coñezo é o desterro”. «A poesía é fundamentalmente un acto de linguaxe, que comunica, reflexiona, conmociona e mesmo divirte. Debe avivar os espazos críticos, apuntar cara ao inconformismo, …
Xosé Iglesias Lamela (Cee, 1974) «Creo no mar, útero azul, patria dos ronseis». Titulado patrón de pesca de altura e capitán de pesca, Xosé Iglesias é patrón dun barco de baixura comprado cos aforros de cando andaba embarcado no Gran …
Iñaki Varela (Vigo, 1980) Poesía táctil «Foi nestes últimos tempos, quizais nos últimos dous ou tres anos, nos que recuperei esa necesidade de escribir. Estou a aprender un tanto as apalpadas o que pode significar isto de escribir e que …
Lara Rozados (Poio, 1982) Pola noite os poemas foron nacendo. «Eu que sei… Fun figurante de cine, periodista, redactora de páxinas web, de dicionarios, monitora de campamentos, membro de compañías de teatro, poeta, e con case 40 anos, á fin, …
Ramón Sandoval (Sober, 1961) Hai Blues en Sober «O primeiro libro que lin, tería eu 9 ou 10 anos, foi “Crime e castigo” de Dostoievski (iso marca a un neno para toda a vida). Máis tarde, empezaría cos cómics e …
Calros Solla (Pontevedra, 1971) Un urro esconxurador «Vivo en Vigo e son profesor. A tormenta perfecta. Antes de dedicarme á docencia, fun tamborileiro e bombeiro forestal. Colecciono amuletos tradicionais e un dos meus bens máis prezados é a cruz de …